25 listopada 2014 roku o godz. 20.00 zapraszamy na Wtorek Teatralny w Piasecznie, podczas którego będzie można obejrzeć spektakl pt.: KOLACJA NA CZTERY RĘCE. Komedia Paula Barza w przekładzie Jacka St. Burasa. Reżyseria: Leszek Zduń. Występują: Przemysław Stippa – Jerzy Fryderyk Händel, Leszek Zduń – Jan Sebastian Bach, Rafał Odrobina – Jan Krzysztof Schmidt/fortepian. Miejsce: Domu Kultury przy ul. Kościuszki 49 w Piasecznie. Wstęp 15 zł.

Znakomita sztuka teatralna autorstwa niemieckiego pisarza, publicysty, historyka kultury i muzykologa, Paula Barza. Od chwili berlińskiej prapremiery w roku 1985 dzieło (org. Mögliche Begegnung) doczekało się przekładu na czternaście języków i kilkuset realizacji na całym świecie. Komedia przedstawia zdarzenie fikcyjne – spotkanie w Hotelu Turyńskim w Lipsku dwóch najwybitniejszych kompozytorów baroku: Jana Sebastiana Bacha i Jerzego Fryderyka Händla. W rzeczywistości muzycy nigdy się nie spotkali i to pomimo wielokrotnych prób nawiązania kontaktu czynionych przez Bacha. Nad organizacją kolacji czuwa Jan Krzysztof Schmidt, lokaj Händla, kopista jego nut i niespełniony kompozytor. Konfrontacja dwóch genialnych twórców ukazuje, jak bardzo różnią się ich niezwykłe osobowości. W zachowaniu Händla dominuje porywczość i gwiazdorska nonszalancja najlepiej opłacanego artysty świata. Przybyły na spotkanie Bach, skromny kantor lipskiego kościoła, jest wręcz sparaliżowany obecnością sławnego kolegi. Przy salonowym bywalcu i pupilu królewskiego dworu sprawia wrażenie onieśmielonego prowincjusza.

Kolacja, rozpoczęta kurtuazyjną wymianą grzeczności, stopniowo przeradza się w dyskusję nad znaczeniem sztuki i pozycją artysty. Przedsiębiorczy Händel traktuje muzykę jak biznes, dla Bacha – zdaje się być ona źródłem mistycznych doznań. Choć losy obu twórców naznaczone są kaprysami mecenasów, krytyków i publiczności, kompozytorzy przyjmują wobec tego faktu zgoła odmienne postawy. Coraz ostrzejsza wymiana zdań stopniowo ujawnia tajemnice, skrywane przez obu mężczyzn. Pojedynki na słowa i… utwory muzyczne podgrzewają atmosferę spotkania. Sytuację zaostrza dodatkowo zachowanie Schmidta. Krnąbrny i milczący lokaj nie kryje swoich sympatii do Bacha i ostentacyjnie podkreśla wyższość sztuki przybyłego gościa nad dokonaniami swego pracodawcy. Czy narastający konflikt zostanie zażegnany i między muzykami dojdzie do pojednania? Konwencja przedstawienia przenosi akcję sztuki w czasy dzisiejsze. Zestawienie realiów świata baroku ze współczesną rzeczywistością staje się z jednej strony dodatkowym źródłem humoru, z drugiej zaś – sprzyja eksponowaniu ponadczasowych treści ukrytych w dziele Barza.

W spektaklu rozbrzmiewa muzyka Jana Sebastiana Bacha i Jerzego Fryderyka Händla. Wszystkie dzieła muzyczne wykonywane są na żywo, a to za sprawą powierzenia roli Schmidta pianiście. Rozwiązanie to pozwala uniknąć zwyczajowej imitacji gry na instrumencie i sprawia, że spektakl – łącząc elementy sztuki teatralnej i koncertu –niezwykle zyskuje na atrakcyjności.Wykorzystane kompozycje: J. S. Bach – Wariacje Goldbergowskie, Toccata i Fuga d-moll, Aria na strunie G z III Suity orkiestrowej D-dur oraz wybrane części Partit, Suit francuskich i Suit angielskich; J. F. Händel – Almira, Rinaldo, Mesjasz.

Przeczytaj też: Bartas Szymoniak trafił w gusta piaseczyńskiej publiczności [ZDJĘCIA]

23 listopada 2014 roku o godz. 19.00 zapraszamy na Niedzielę z Jazzem w Piasecznie. Podczas koncertu wystąpi: Mariusz Bogdanowicz Quartet, w składzie: Mariusz Bogdanowicz - kontrabas, Adam Wendt - saksofon, Paweł Dobrowolski - perkusja, Paweł Tomaszewski - fortepian, keyboards. Miejsce: Centrum Kultury przy ul. Kościuszki 49 w Piasecznie. Wstęp 15 złotych. W programie znajdą się utwory z najnowszej płyty pt. SYNTONIA.

SYNTONIA to po grecku współbrzmienie. W psychologii oznacza sposób odnoszenia się do ludzi, charakteryzujący się chęcią do nawiązywania kontaktu emocjonalnego i poczuciem bliskości z nimi. Mariusz Bogdanowicz tworzy muzykę o wyeksponowanej melodyce, dużej przestrzeni i silnym ładunku emocjonalnym. Pomimo, że obraca się ona w kręgu idiomu jazzowego, osadzona jest w kulturze europejskiej. Jego mająca źródła również poza jazzowym idiomem gra na kontrabasie, niełatwo daje się zaszufladkować i ująć w stylistyczne ramy. Jest ekspresyjna, czasem liryczna, powściągliwa i refleksyjna.