Wieniec stropowy to poprowadzone po obwodzie budynku, belki żelbetowe, nadające całej konstrukcji domu sztywności i odporności na uszkodzenia, na które budynek jest narażonych podczas nierównomiernemu osiadaniu gruntu pod budynkiem. Belki zwieńczające strop zespalają całą konstrukcję, jednocześnie kotwią i usztywniają konstrukcję stropową - są ostatnim etapem przed pokryciem dachu.

Wieńce to prostokątne belki niezbędne przy stropach żelbetowych monolitycznych, stropach refabrykowanych, stropach gęstożebrowych, a czasem także stropach drewnianych. Jest to obowiązkowe umocnienie na każdej kondygnacji, wzdłuż wszystkich ścian zewnętrznych, a także wzdłuż nośnych ścian wewnętrznych.

Wieńce służą również to zakotwienia szpilek, które przenoszą obciążenia pionowe dachu na wieńce właśnie oraz zapobiegają oderwaniu się murłaty. Wygięte w literę "L", połączone ze zbrojeniem wieńca, muszą też być dość głęboko zakotwione, żeby się nie poluzowały. STM, czyli szalunek tracony wieńca pod murłatę to rozwiązanie wymyślone specjalnie pod konstrukcję dachu wykonywanego tradycyjnie lub z wiązarów dachowych.

SZALOWANIE WIEŃCA

Szalunek (inaczej deskowanie) to rodzaj formy, dzięki której nadajemy mieszankom betonowym zamierzony kształt. W przypadku szalunku wieńca stropowego, wyróżniamy dwie metody: szalunek tymczasowy (najczęściej wykonywany z drewna) i szalunek stały (wykonywany z płyty wiórowo-cementowej lub w nowoczesnym budownictwie - styropianowej). W zależności od przeznaczenia wyróżnić możemy szalunki, stropowe, szalunki ścienne lub szalunki do wykopów. W trym artykule przyjrzymy się szalowaniu wieńców stropowych.

Najbardziej popularną metodą jest szalunek wieńca w systemie tradycyjnym. Na jej wybór wpływa przede wszystkim cena materiału. Możemy użyć desek sosnowych, płyt OSB, sklejki lub jakiegokolwiek materiału który nie przepuści kompilacji betonu. Taki szalunek należy jednak najpierw przygotować, zaleca się użycie płynu antyadhezyjnego, który ułatwi oddzielenie formy od mieszanki betonowej. Rozwiązanie tradycyjnego szalowania wieńca wiąże się z przygotowaniem i zamocowaniem desek, w taki sposób żeby był możliwy ich późniejszy demontaż. Ta klasyczna metoda, wydaje się być tańszą, ale wymaga większych umiejętności, a przede wszystkim jest zdecydowanie bardziej czasochłonna, niż montaż traconego szalunku wieńca pod murłatę.

Szalunek wieńca tracony, zwany potocznie permanentnym, jest wykonywany najczęściej z impregnowanej płyty wiórowo-cementowej, która jest odporna na zmienne warunki atmosferyczne, wilgoć oraz na grzyby i pleśnie. Wykorzystuje się ją przy wykonywaniu m.in. ścian i stropów, stawianiu słupów czy kształtowaniu nadproży. To co odróżnia szalunek tracony od szalunku tradycyjnego jest to, że nie wymaga on demontażu. Stanowi on stały element wieńca, a przy okazji stanowi dodatkową warstwę izolacyjną.

Mostki termiczne to kolejny problem, który pojawia się przy stawianiu budynków. To z ich powodu, między innymi poprzez wieńce, następuje szybkie wychładzanie pomieszczeń budynków oraz zawilgocenie ścian zewnętrznych. Szalunek tracony minimalizuje ryzyko ich powstania niemalże do minimum.

ELEMENTY POTRZEBNE DO SZALOWANIA, W ZALEŻNOŚCI OD ZASTOSOWANEGO SYSTEMU

Przytwierdzenie szalunku wieńca pod murłatę polega na ustawieniu go na krawędzi, przewiercenie muru i przymocowanie elementu przy pomocy wkrętów lub kotew. Przy tym systemie zbędne są wszystkie narzędzia potrzebne do demontażu, jak przy zwykłym deskowaniu.

Przy szalunku traconym nie ma konieczności rozstawiania rusztowań, co przekłada się na bezpieczeństwo oraz czas wykonywania pracy, a wraz z tym zmniejszenie kosztów budowy. Całość prac zajmuje zaledwie kilka godzin, co jest dużym plusem, bo na wykonanie tradycyjnego szalunku do zalania wieńca, czasem trzeba poświęcić nawet 2-3 dni.

Działanie lokówki automatycznej jest zbliżone do urządzeń manualnych. Tak samo efekt końcowy - i w jednym i w drugim przypadku możemy zrobić sobie loki lub delikatne fale, co zależy od czasu kręcenia. Jednak zastosowane technologie oraz samo nakręcanie pasma włosów różni się od siebie.

W przypadku lokówki automatycznej, sama wciąga przygotowane wcześniej kosmyki. Wewnątrz włosy poddawane są wysokiej temperaturze, aby utrwalić efekt skrętu. Zamontowany silnik bezszczotkowy, dzięki swojej konstrukcji przedłuża żywotność sprzętu oraz zmniejsza zużycie prądu.

Czy lokówki automatyczne niszczą włosy?

Wbrew pozorom lokówki automatyczne nie są bardziej szkodliwe dla włosów, niż manualne. Dobry sprzęt posiada odpowiednie zabezpieczenia, które eliminują wystąpienie uszkodzeń, np. system wykrywający nadmierne zaplątywanie się włosów, który automatycznie unieruchamia wałek - dzięki temu nie ma obaw o wyrywanie kosmyków.

Nie bez znaczenia jest powłoka grzejna w lokówce - najlepiej jest wybrać ceramiczną, tytanową bądź turmalinową. Ważna jest też jonizacja, dzięki której dodatkowo minimalizujemy wystąpienie uszkodzeń oraz sprawiamy, że włosy nie elektryzują się. Dzięki tej funkcji uwalniają się jony ujemne, które następnie neutralizują ładunki dodatnie. Włosy są miękkie i lśniące oraz poprawia się ich elastyczność.

Oczywiście istotne jest też to, by chronić kosmyki włosów przed szkodliwym działaniem wysokiej temperatury, stosując przeznaczone do tego produkty, np. z keratyną. Co ciekawe, na elektryzowanie się włosów pomaga też niewielka ilość płynu do płukania tkanin, który wystarczy rozcieńczyć z wodą i rozprowadzić na włosach. Rodzaje najlepszych płynów można zobaczyć na stronie zestawienie.pl/plyn-do-plukania-tkanin-ranking-jak-uzywac-ktory-wybrac-top-7/.

Powłoka ceramiczna i inne ważne elementy lokówek

Oprócz jonizacji i powłok, bardzo ważną funkcją w lokówkach automatycznych jest regulacja temperatury. Przydatne jest też szybkie nagrzewanie z sygnałem dźwiękowym oraz timer, który sprawdza czas, jaki upłynął od włożenia pasma do lokówki. Niemniej ważna jest ergonomia - lokówka automatyczna nie może być zbyt ciężka oraz powinna pewnie leżeć w dłoni. Wygodę zapewnia też obrotowy przewód. Dobrze jest też, gdy urządzenie posiada wyświetlacz LCD do wybierania poziomów temperatury i system Auto Curl.