28 września 2014 roku o godz. 14.30 i 16.00 odbędzie się Bajkowa Niedziela, podczas której wystąpi Teatr Cha Cha Hi Hi He He i będzie można obejrzeć spektakl pt.: Baśń o Krawcu Niteczce według Kornela Makuszyńskiego. Miejsce: Domu Kultury przy ul. Kościuszki 49 w Piasecznie. Dorośli i dzieci cena biletu 10 zł. Bilety do nabycia w dniu imprezy od godz. 14:00 w kasie Centrum Kultury. Poduszki zamiast tradycyjnych foteli. Ilość miejsc ograniczona.

Baśń o Krawcu Niteczce Teatr Cha Cha Hi Hi He He - rozśpiewane przygody przesympatycznego krawca Niteczki i jego druha - Stracha za wróble. Krawiec trafia do miasteczka o nazwie Pogodne, ale na miejscu okazuje się, że tam od niejakiego czasu nieustannie leje deszcz. Jakby tego było mało Królewna całymi dniami płacze, przez co jeszcze więcej jest wszędzie wody. Niteczka rusza na pomoc. Spektakl otrzymał nagrodę główną - Złotą Kurtynę oraz nagrodę dla najlepszej aktorki za rolę Stracha Na Wróble- na Festiwalu "Totalnie Teatralnie" w Grodzisku Mazowieckim.

W ramach 75. rocznicy wybuchu II wojny światowej wydana została książka Dawida Miszkiewicza opisująca działania wojenne na terenie powiatu piaseczyńskiego w trakcie kampanii wrześniowej.W pierwszych dniach wojny 1939 roku Piaseczno i Konstancin były spokojnymi miasteczkami. Walki toczyły się daleko, wzdłuż granic państwa, a tu – w centrum Mazowsza – nie stacjonowały żadne polskie jednostki. Najbliższy garnizon 1 pułku artylerii najcięższej znajdował się dopiero w odległej o ponad 15 km Górze Kalwarii. Sytuacja zmieniała się jednak w błyskawicznym tempie. Już po kilku dniach okazało się, że polskie armie nie wytrzymały naporu wojsk niemieckich i konieczny jest odwrót. Największe strategiczne znaczenie miała linia rzeki Wisły, na której Naczelne Dowództwo WP planowało oprzeć dalszą obronę. 6 września dowódca Armii „Łódź” gen. dyw. Juliusz Rómmel wydał podległym mu jednostkom rozkaz wycofania się na prawy brzeg Wisły.

Niemieckie jednostki pancerne szybkim manewrem wyprzedziły polskie oddziały i zablokowały dostęp do mostów na Wiśle. Rankiem 9 września Piaseczno zostało zajęte bez walki przez Niemców. Jednak w pobliskim Zalesiu po nocnym marszu odpoczywały polskie oddziały, w większości z formacji rezerwowych, tyłowych i pomocniczych. Wśród nich znajdował się I dywizjon 54 pułku artylerii lekkiej oraz dowództwo tego pułku. O zmierzchu polskie oddziały podjęły próbę przebicia się przez Piaseczno w kierunku mostu na Wiśle w Świdrach Małych. Do pierwszego starcia doszło na przejeździe kolejowym, gdzie Polacy zniszczyli jedną lub dwie ciężarówki niemieckie. Korzystając z początkowego zaskoczenia, polscy żołnierze zajęli znaczną część Piaseczna. Dzięki temu części oddziałów udało się przejechać przez miasto, a następnie przez Las Kabacki przedostać się do Warszawy. Niemcy nie byli jednak bierni, w mieście rozpoczęły się nocne walki, które wkrótce z głównej ulicy przeniosły się na pobliskie podwórka, a jeszcze później na przedmieścia. Dopiero nad ranem, po przybyciu posiłków z Jeziorny, Niemcy opanowali całe Piaseczno.

Ponad siedemdziesiąt budynków zostało zniszczonych. Część z nich została spalona umyślnie, już po ponownym zajęciu miasta przez Niemców. W trakcie walk oraz późniejszych represji zginęło około siedemdziesięciu polskich żołnierzy oraz przynajmniej kilkunastu żołnierzy niemieckich. W większości zostali on pochowani na cmentarzu parafialnym przy ulicy Kościuszki. Sprawą wymagającą osobnego wyjaśnienia jest fakt rozstrzelania ponad dwudziestu polskich jeńców na podwórku przy plebanii oraz zabicie kilkunastu cywilnych mieszkańców Piaseczna. Polacy stracili kilka armat 75 mm, a dwie z nich zostały później ustawione przez Niemców przed ratuszem. Walki w Piasecznie były powiązane z obroną mostu na Wiśle łączącego Ciszycę ze Świdrami Małymi. Broniące się tutaj oddziały oczekiwały przecież na wycofujące się w pośpiechu jednostki Armii „Łódź”. Żołnierze, którzy polegli w obronie wspomnianego mostu oraz przeprawy promowej w Gassach, zostali pochowani we wspólnej mogile obok przeprawy oraz na cmentarzu parafialnym w Słomczynie. Natomiast zabici po drugiej stronie Wisły spoczęli m.in. na cmentarzach w Józefowie, Karczewie i Otwocku.

Intrygujące są też wątki związane z żołnierzami upamiętnionymi na cmentarzu w Skolimowie. Chociaż większość tam pochowanych walczyła w obronie Warszawy, to ośmiu żołnierzy zostało tutaj przeniesionych z tymczasowych mogił w Chyliczkach Dworskich, czyli z terenu dzisiejszego Piaseczna. Na dodatkowej tablicy upamiętniono trzech następnych wojskowych. Urodzony w Skolimowie starszy strzelec Władysław Okrasa został zabity na Westerplatte, a dwaj wojskowi lotnicy zginęli 27 września w katastrofie samolotu pod Czarnowem. Książka ma na celu zaznajomienie czytelnika z przebiegiem działań wojennych w Piasecznie, Konstancinie i najbliższej okolicy. Wyjaśnia kilka mniej znanych epizodów, w tym sprawę zastrzelenia w Piasecznie niemieckiego generała, bombardowania Konstancina i obrony mostu na Wiśle w Ciszycy. Opisuje także istniejące przed wojną lotnisko polowe w Oborach oraz przypadki polskich lotników zestrzelonych w tym rejonie. Wśród wymienionych miejsc są cmentarze w Piasecznie, Skolimowie i Słomczynie. Na każdym z nich znajduje się kwatera wojenna poświęcona żołnierzom Wojska Polskiego poległym w walce z Niemcami podczas kampanii 1939 roku. Wydawnictwo ukazało się przy wsparciu finansowym gminy Piaseczno i powiatu piaseczyńskiego. Książka dostępna jest w księgarni „BZYK” w Piasecznie. Wszelkie pytania, uzupełnienia i sprostowania proszę wysyłać na adres: ddmiszkiewicz@gmail.com.

Przeczytaj też: Drużyna Wawrzyna - Muzyka na Skwerze Kisiela w Piasecznie